“Ζώντας σε μια γειτονιά περιτριγυρισμένη από εκκλησίες, ακούμε από το πρωί τις καμπάνες να χτυπούν αδιάκοπα και χαρμόσυνα. Γεγονός ασυνήθιστο για τη “σιγή” των ημερών, παραπέμπει σε μεγάλη γιορτή.
Πριν 200 χρόνια σαν σήμερα, ένα “μικρό” έθνος ξεσηκώθηκε. Υπερπηδώντας 400 χρόνια ζόφου, χωρίς να έχει βιώσει την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, γεννήθηκε ένα ευρωπαϊκό κράτος με θεσμούς και νόμους.
Γι’ αυτό και σήμερα όλος ο πλανήτης τιμά το γεγονός. Όχι για να μας καθαγιάσει ως έθνος ανώτερο και χωρίς ελαττώματα. Αλλά για να τιμήσει τους Ήρωες, που επέλεξαν να αγωνιστούν για την Ελευθερία της πατρίδας τους βαδίζοντας έναν δρόμο θυσίας και αίματος.
Γιατί η Ελευθερία στους Έλληνες δεν χαρίστηκε. Την κατέκτησαν μόνοι τους! Κι εμείς “είμαστε ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας”, είπε ο Νίκος Καζαντζάκης. “Χρέος, να παραδώσουμε στα παιδιά μας τη μεγάλη εντολή να μας ξεπεράσουν.“
