Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης καταψηφίσθηκαν δυο κρίσιμες επιλογές της διοίκησης του δήμου: α) η τροποποίηση του «Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας» και β) η «διοικητική αποβολή» του κατόχου του πάρκινγκ που λειτουργεί στην πλατεία Ελευθερίας. Στην πρώτη περίπτωση, αγνοήθηκε, χωρίς καμία ουσιαστική αιτιολογία ή αντίθετη πρόταση, μια μακρά και επίπονη εργασία ορθολογικής αναδιάταξης του υπηρεσιακού μηχανισμού του Δήμου, και στη δεύτερη, εμποδίστηκε η άμεση απελευθέρωση του συγκεκριμένου χώρου, η οποία είναι αναγκαία, ώστε, μετά την ολοκλήρωση του σχετικού διαγωνισμού, να εγκατασταθεί ο εργολάβος και να μεταμορφωθεί το σύνολο της πλατείας σε χώρο μνήμης, πρασίνου και αναψυχής, όπως έχει ήδη αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο.
Και στις δύο περιπτώσεις, υπερίσχυσαν προσωπικά και μικροπολιτικά συμφέροντα, μπροστά στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, και λησμονήθηκε ότι πρώτη προτεραιότητα της δημοτικής διοίκησης είναι το συμφέρον της πόλης και των πολιτών. Δεν είναι, ακόμα, τυχαίο ότι οι αρνητικές θέσεις που πλειοψήφησαν περιλαμβάνουν και τις ψήφους των νοσταλγών του Χίτλερ και ότι παρευρισκόμενοι στη συνεδρίαση συνδικαλιστές εργαζόμενοι δεν δίστασαν να χειροκροτήσουν τον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής.
Θα μπορούσα να καταλάβω τη στάση της αντιπολίτευσης, η οποία συστηματικά αδιαφορεί για την πρόοδο της πόλης, καταψηφίζοντας -χωρίς επιχειρήματα- τις προτάσεις της σημερινής διοίκησης. Δυστυχώς, στη στάση αυτή συμπαρατάχθηκαν και στελέχη της «συμπολίτευσης», για να κερδίσουν, όπως ίσως πιστεύουν, «εκλογική πελατεία», αν και έχουν καθήκον -μέχρι τις 31 Αυγούστου 2019- να υπηρετούν την πόλη και να υποστηρίζουν το έργο της διοίκησης με την οποία και για την οποία αναδείχθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι.
Δεν θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος σ’ αυτή την εκλογική διαδικασία. Ωστόσο, δεν πρόκειται να ξεχάσω τις αρχές και τις απόψεις μου για τις προτεραιότητες της δημοτικής διοίκησης, ούτε θα δεχθώ να καταλυθεί η λειτουργία του δήμου και να μείνει η πόλη ακυβέρνητη τους επόμενους μήνες, επειδή ορισμένοι είναι κοντόφθαλμοι και συμπεριφέρονται ανέντιμα. Αναλάβαμε ένα έργο που πρέπει να συνεχιστεί μέχρι τη λήξη της θητείας μας.
