«Πύργοι» ή «Εξοχές», ήταν οι ονομασίες με τις οποίες ήταν ευρύτερα γνωστή η περιοχή έξω από τα νοτιοανατολικά τείχη της πόλης. Ως ιδιαίτερη συνοικία με το όνομα Χαμηδιέ, προς τιμή του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β’, αναφέρεται για πρώτη φορά στα φορολογικά βιβλία του οθωμανικού Δημοσίου, το 1885.

Η ονομασία «Εξοχές» οφείλεται στην περιορισμένη δόμηση της συνοικίας, στην ύπαρξη μεγάλου αριθμού αγροτικών εκτάσεων και στον ημιμόνιμο χαρακτήρα της κατοικίας. ΄Οσον αφορά τούς «Πύργους», δεν ήταν παρά μικρής αξίας και έκτασης κτίσματα με κάποια οχυρωματική δόμηση ή διάταξη, που χρησίμευαν ως θερινές κατοικίες καθώς και για τη διαμονή αυτών που ασχολούνταν με την καλλιέργεια των κτημάτων.

Η κατεδάφιση των νοτιοανατολικών τειχών το 1889 και η χάραξη της λεωφόρου Χαμηδιέ εξασφαλίζουν την άρση των φυσικών εμποδίων για την επέκταση της πόλης προς τα ανατολικά.

Η συγκοινωνιακή σύνδεση της συνοικίας με ιππήλατο τραμ το 1892, καθώς και οι έντονες στεγαστικές ανάγκες που δημιουργούνται μετά την πυρκαγιά του 1890, θέτουν τις βάσεις για την περαιτέρω εξέλιξη της συνοικίας.

Στις Εξοχές, η εγκατάσταση των κατοίκων δεν ακολούθησε το χωρικό διαχωρισμό της εντός των τειχών πόλης, ανά εθνική – θρησκευτική κοινότητα, αλλά υπάκουε σε αλλά κριτήρια καθαρά οικονομικού ή κοινωνικού χαρακτήρα.

Οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες για την ανέγερση νέων τύπων κατοικίας, προσαρμοσμένων στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, ενώ η κοινωνική και οικονομική κατάσταση των ιδιοκτητών υπαγορεύουν το μέγεθος και την επιλογή της μορφής.

Η εγκατάστασή τούς στις Εξοχές και κυρίως κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου, σε “μέγαρα μεγαλοπρεπέστατα”, είναι ιδιαίτερης σημασίας για την κοινωνική τους θέση και προβολή.