Τα ονόματα των οδών στις πόλεις φαίνεται συχνά να υπάρχουν μόνο για να καθοδηγούν τους χαμένους ταξιδιώτες, ωστόσο η ιστορία πίσω από τα ονόματα, μας αποκαλύπτει ένα παρελθόν που αντικατοπτρίζει την πραγματική τους σημασία, καθώς και την ίδια την ιστορία της πόλης.
Τα ονόματα των δρόμων δίνουν χαρακτήρα και ζωή στον χώρο που καταλαμβάνουν και συχνά χρησιμεύουν ως ιστορικοί δείκτες για μια πόλη. Είναι η εκδήλωση της πολιτικής, του πολιτισμού και των ιδεολογιών των πόλεων. Παρέχουν μια κοινή γλώσσα σε μια πόλη και τους κατοίκους της.
Η τοποθέτηση 450 πινακίδων ονοματοθεσίας και ιστορικών πληροφοριών με την χρήση QR-Code και ετικετών NFC (Near Field Communication) στο ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μια κοινή πρωτοβουλία του Δήμου Θεσσαλονίκης και της εταιρείας Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε.
Η εταιρεία Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε. στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της ενεργής παρουσίας της στην Θεσσαλονίκη και επιθυμώντας να εκφράσει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την πόλη και τους πολίτες, προέβη στη δωρεά όλου του απαραίτητου εξοπλισμού για την μελέτη, τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την τοποθέτηση των πινακίδων ονοματοθεσίας οδών, για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι αρχικά να υπάρχει η απαραίτητη σήμανση στην πόλη σχετικά με τις οδούς, ώστε να διευκολύνονται οι κάτοικοι και οι επισκέπτες και έπειτα να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα την ιστορία των οδών που περπατάμε καθημερινά.
Με την ευγενική υποστήριξη της
Ο Ιωάννης Δέλλιος (1853 – 1919) ήταν φιλόλογος και καταγόταν από τις Σέρρες. Το 1889, ανέλαβε τη Διεύθυνση του Γυμνασίου Θεσσαλονίκης και αργότερα υπήρξε ο οργανωτής του Παγκύπριου Γυμνασίου Λευκωσίας. Το 1915 εκλέχτηκε βουλευτής Σερρών.
Ο Αλέξανδρος Δελμούζος γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1880 και πέθανε στην Αθήνα το 1956. Ήταν σπουδαίος παιδαγωγός, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας και από τους ιδρυτές του Εκπαιδευτικού Ομίλου. (παλιά ονομασία: παλαιά Φιλίππου Πτεράρχου Θέμελη Γ.)
Ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής (1876-1936) ήταν εξέχων νομικός και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε πρωθυπουργός το 1935-1936. (παλιά ονομασία: παλ. οδός Γέφυρος)
Ίσως δόθηκε λόγω του αντλιοστασίου της ΕΥΑΘ που βρίσκεται στη συμβολή της οδού με την οδό Αρχαιοτήτων.
Ο Φρανσέ Ντ’ Εσπεραί (Franchet d’Esperey, 1856-1942) ήταν Γάλλος Στρατηγός. Το 1918 ορίστηκε διοικητής των αγγλογαλλικών στρατευμάτων του Μακεδονικού Μετώπου, που έδρευαν στη Θεσσαλονίκη.
Ο Μαργαρίτης Δήμιτσας γεννήθηκε το 1829 στην Αχρίδα και πέθανε το 1903 στην Αθήνα. Ήταν εκπαιδευτικός και συγγραφέας μελετών για την ιστορία και τη γεωγραφία, κυρίως της Μακεδονίας. Από το 1866 μέχρι το 1869 ήταν διευθυντής του Ημιγυμνασίου Θεσσαλονίκης.
Ο Δημοσθένης ήταν πολιτικός και μεγάλος ρήτορας της αρχαιότητας (384-322 π.Χ.). Έγραψε κυρίως λόγους δικανικούς και πολιτικούς. Ιδιαίτερα γνωστοί είναι οι τέσσερις Φιλιππικοί του λόγοι, τους οποίους εκφώνησε εναντίον του βασιλιά Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας.
Ο Φωκίων Διαλέττης γεννήθηκε το 1861 και σκοτώθηκε στη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, το 1913. Ήταν αξιωματικός και πολέμησε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Ο Σολωμός Διονύσιος ήταν μεγάλος Επτανήσιος λυρικός και εθνικός μας ποιητής. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1798 και πέθανε στην Κέρκυρα το 1857. Πίστευε στην αρμονία της λογικής και του συναισθήματος και δεν τα θεώρησε ποτέ ασυμβίβαστα. Σπούδασε στην Ιταλία. Ξαναγύρισε στην ελεύθερη Ελλάδα και στα 25 του χρόνια καλλιέργησε και βελτίωσε τα ελληνικά του –που
Δόξα. Κορυφή ΒΔ του όρους Βερμίου της Μακεδονίας. Έχει ύψος 1600 μέτρα και καλύπτεται από δάση δρυών.
