Τα ονόματα των οδών στις πόλεις φαίνεται συχνά να υπάρχουν μόνο για να καθοδηγούν τους χαμένους ταξιδιώτες, ωστόσο η ιστορία πίσω από τα ονόματα, μας αποκαλύπτει ένα παρελθόν που αντικατοπτρίζει την πραγματική τους σημασία, καθώς και την ίδια την ιστορία της πόλης.
Τα ονόματα των δρόμων δίνουν χαρακτήρα και ζωή στον χώρο που καταλαμβάνουν και συχνά χρησιμεύουν ως ιστορικοί δείκτες για μια πόλη. Είναι η εκδήλωση της πολιτικής, του πολιτισμού και των ιδεολογιών των πόλεων. Παρέχουν μια κοινή γλώσσα σε μια πόλη και τους κατοίκους της.
Η τοποθέτηση 450 πινακίδων ονοματοθεσίας και ιστορικών πληροφοριών με την χρήση QR-Code και ετικετών NFC (Near Field Communication) στο ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μια κοινή πρωτοβουλία του Δήμου Θεσσαλονίκης και της εταιρείας Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε.
Η εταιρεία Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε. στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της ενεργής παρουσίας της στην Θεσσαλονίκη και επιθυμώντας να εκφράσει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την πόλη και τους πολίτες, προέβη στη δωρεά όλου του απαραίτητου εξοπλισμού για την μελέτη, τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την τοποθέτηση των πινακίδων ονοματοθεσίας οδών, για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι αρχικά να υπάρχει η απαραίτητη σήμανση στην πόλη σχετικά με τις οδούς, ώστε να διευκολύνονται οι κάτοικοι και οι επισκέπτες και έπειτα να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα την ιστορία των οδών που περπατάμε καθημερινά.
Με την ευγενική υποστήριξη της
Στις 26 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη. Τότε υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης από τον Χασάν Ταξίν Πασά, τον Ιωάννη Μεταξά και τον Βίκτωρα Δούσμανη. Το βράδυ εκείνης της ημέρας εισήλθαν και οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες στην πόλη. Στις 26 Οκτωβρίου τιμάται επίσης η μνήμη του Αγίου Δημητρίου, του πολιούχου αγίου της Θεσσαλονίκης.
Στις 30 Οκτωβρίου 1944 έληξε για τη Θεσσαλονίκη η περίοδος της ναζιστικής Κατοχής. Εκείνη την ημέρα εισήλθαν ως απελευθερωτές στην πόλη στρατιωτικά τμήματα του ΕΛΑΣ και διέσωσαν υποδομές της πόλης από την καταστροφή.
Ο Βασίλειος Αβδελλάς είχε γεννηθεί στη Στρώμνιτσα και ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Στη διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής στη Δράμα, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμετείχε στην οργάνωση ΠΑΟ. Δολοφονήθηκε το 1944.
Ο Γεώργιος Αβέρωφ (1818-1899) υπήρξε εθνικός ευεργέτης, καταγόμενος από το Μέτσοβο της Ηπείρου. Ήταν έμπορος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και διέθεσε μεγάλα ποσά από την περιουσία του για εθνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς, μεταξύ των οποίων την ανέγερση του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και την αναμόρφωση του Παναθηναϊκού Σταδίου.
Είναι Άγιος και Μεγαλομάρτυρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε το 280 μ.Χ. Και έγινε αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Συνελήφθη, βασανίστηκε και μαρτύρησε για την πίστη του. Η μνήμη του συνδέθηκε στενά με την ιστορία της πόλης. Τιμάται ως Μυροβλύτης, Θαυματουργός και πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Στον τόπο της ταφής του είναι κτισμένος ο σημερινός ναός του Αγίου
Ήταν γνωστή πόλη της Θράκης, κτισμένη στα παράλια του Ευξείνου Πόντου. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Αυλαίον ή Αυλικόν Τείχος”. Οι κάτοικοί της κατέφυγαν αναγκαστικά στην Ελλάδα το 1912, κατά την περίοδο του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.
Ο Σαράντος Αγαπηνός, γεννημένος το 1880, ήταν Ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού και Οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα, γνωστός με το ψευδώνυμο Καπετάν Άγρας. Έδρασε κυρίως στη λίμνη των Γιαννιτσών και απαγχονίστηκε το 1907.
Πιθανόν, αναφέρεται σε μια από τις τρεις μεγαλύτερες χριστιανικές αρετές, μαζί με την ελπίδα και την πίστη. Με την ίδια ονομασία αναφέρονται επίσης: Αγία της Εκκλησίας, χριστιανικό έθιμο σε ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου και λειτουργία, την ημέρα του Πάσχα.
Ο Κωνσταντίνος Αγγελάκης (1874-1965) ήταν ιατρός και πολιτικός. Διετέλεσε Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, την περίοδο από το 1916 μέχρι το 1920. Υπήρξε επίσης μέλος της επιτροπής που εκπόνησε το νέο ρυμοτομικό σχέδιο της Θεσσαλονίκης μετά τη μεγάλη και καταστροφική πυρκαγιά του 1917.
Είναι Αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, το 828 μ.Χ. Υπήρξε μοναχή και ηγουμένη στην Κοινοβιακή Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ, στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης. Η μνήμη της εορτάζεται στις 28 Ιουλίου.
