Τα ονόματα των οδών στις πόλεις φαίνεται συχνά να υπάρχουν μόνο για να καθοδηγούν τους χαμένους ταξιδιώτες, ωστόσο η ιστορία πίσω από τα ονόματα, μας αποκαλύπτει ένα παρελθόν που αντικατοπτρίζει την πραγματική τους σημασία, καθώς και την ίδια την ιστορία της πόλης.
Τα ονόματα των δρόμων δίνουν χαρακτήρα και ζωή στον χώρο που καταλαμβάνουν και συχνά χρησιμεύουν ως ιστορικοί δείκτες για μια πόλη. Είναι η εκδήλωση της πολιτικής, του πολιτισμού και των ιδεολογιών των πόλεων. Παρέχουν μια κοινή γλώσσα σε μια πόλη και τους κατοίκους της.
Η τοποθέτηση 450 πινακίδων ονοματοθεσίας και ιστορικών πληροφοριών με την χρήση QR-Code και ετικετών NFC (Near Field Communication) στο ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μια κοινή πρωτοβουλία του Δήμου Θεσσαλονίκης και της εταιρείας Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε.
Η εταιρεία Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε. στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της ενεργής παρουσίας της στην Θεσσαλονίκη και επιθυμώντας να εκφράσει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την πόλη και τους πολίτες, προέβη στη δωρεά όλου του απαραίτητου εξοπλισμού για την μελέτη, τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την τοποθέτηση των πινακίδων ονοματοθεσίας οδών, για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι αρχικά να υπάρχει η απαραίτητη σήμανση στην πόλη σχετικά με τις οδούς, ώστε να διευκολύνονται οι κάτοικοι και οι επισκέπτες και έπειτα να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα την ιστορία των οδών που περπατάμε καθημερινά.
Με την ευγενική υποστήριξη της
Ο Διονύσιος Χαριτωνίδης γεννήθηκε το 1820 στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε το 1891. Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το 1887 και παρέμεινε στον θρόνο ως Διονύσιος Ε΄ μέχρι τον θάνατό του. Η θητεία του συνδέθηκε με το λεγόμενο προνομιακό ζήτημα, την αμφισβήτηση δηλαδή των προνομίων του Πατριαρχείου.
Ο Ιωακείμ (κατά κόσμο ονομαζόταν Χρήστος Δεβετζής ή Δημητριάδης) ήταν ορθόδοξος κληρικός (1834-1912). Εκλέχτηκε Οικουμενικός Πατριάρχης, ως Ιωακείμ Γ’, σε δύο θητείες (1878-1884 και 1901-1912). Πριν την πρώτη εκλογή του ήταν Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης (1874-1878). Κατά την πρώτη πατριαρχική του θητεία αμφισβητήθηκαν τα πατριαρχικά προνόμια και ξέσπασε το λεγόμενο προνομιακό ζήτημα.
Η Πελοπόννησος είναι γεωγραφικό διαμέρισμα και η μεγαλύτερη χερσόνησος της ηπειρωτικής Ελλάδας, με την οποία την ενώνει ο Ισθμός της Κορίνθου. Εκεί ήκμασαν στην αρχαιότητα πόλεις με σπουδαίο πολιτισμό, όπως η Σπάρτη, η Κόρινθος, οι Μυκήνες, το Άργος κ.ά. Από εκεί ξεκίνησε επίσης η Επανάσταση του 1821.
Ο Πέλοπας ήταν μυθολογικός ήρωας και γιος του Ταντάλου. Από αυτόν έλαβε την ονομασία της η Πελοπόννησος και εθεωρείτο ο ιδρυτής των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Γεώργιος Πεντζίκης ήταν ιατρός και Μακεδονομάχος. Υπήρξε μέλος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ανδρών Θεσσαλονίκης και Τμηματάρχης Εκτελεστικού της Ελληνικής Οργάνωσης.
Το περιστέρι συμβολίζει την ειρήνη, την αθωότητα και την αγνότητα. Στη χριστιανική θρησκεία αποτελεί σύμβολο του Αγίου Πνεύματος.
Η Περσεφόνη, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν βασίλισσα του Κάτω Κόσμου και κόρη της Δήμητρας. Θεωρείτο ως θεά της βλάστησης της γης. Λατρευόταν κυρίως κατά τα Ελευσίνια μυστήρια.
Η Πέτρα ήταν κωμόπολη με ελληνικό πληθυσμό στην περιφέρεια των Σαράντα Εκκλησιών της Ανατολικής Θράκης. Τον Οκτώβριο του 1922 οι κάτοικοί της εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία, μεταξύ των οποίων και στο Καβακλή (Άγιο Αθανάσιο) Θεσσαλονίκης.
Οι Πετροπουλάκιδες είναι το όνομα ιστορικής οικογένειας από τη Μάνη, τα μέλη της οποίας, όπως ο Δημήτριος Πετροπουλάκης (1800-1870), προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην Επανάσταση του 1821 και τους μεταγενέστερους εθνικούς αγώνες υπέρ της ελευθερίας, κατά τη διάρκεια του 19ου αι.
Ίσως, η ονομασία τιμά με συμβολικό τρόπο την προσφορά της φύσης, διότι με τα νερά των πηγών συντηρείται η ζωή.
