Τα ονόματα των οδών στις πόλεις φαίνεται συχνά να υπάρχουν μόνο για να καθοδηγούν τους χαμένους ταξιδιώτες, ωστόσο η ιστορία πίσω από τα ονόματα, μας αποκαλύπτει ένα παρελθόν που αντικατοπτρίζει την πραγματική τους σημασία, καθώς και την ίδια την ιστορία της πόλης.
Τα ονόματα των δρόμων δίνουν χαρακτήρα και ζωή στον χώρο που καταλαμβάνουν και συχνά χρησιμεύουν ως ιστορικοί δείκτες για μια πόλη. Είναι η εκδήλωση της πολιτικής, του πολιτισμού και των ιδεολογιών των πόλεων. Παρέχουν μια κοινή γλώσσα σε μια πόλη και τους κατοίκους της.
Η τοποθέτηση 450 πινακίδων ονοματοθεσίας και ιστορικών πληροφοριών με την χρήση QR-Code και ετικετών NFC (Near Field Communication) στο ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μια κοινή πρωτοβουλία του Δήμου Θεσσαλονίκης και της εταιρείας Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε.
Η εταιρεία Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε. στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της ενεργής παρουσίας της στην Θεσσαλονίκη και επιθυμώντας να εκφράσει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την πόλη και τους πολίτες, προέβη στη δωρεά όλου του απαραίτητου εξοπλισμού για την μελέτη, τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την τοποθέτηση των πινακίδων ονοματοθεσίας οδών, για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι αρχικά να υπάρχει η απαραίτητη σήμανση στην πόλη σχετικά με τις οδούς, ώστε να διευκολύνονται οι κάτοικοι και οι επισκέπτες και έπειτα να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα την ιστορία των οδών που περπατάμε καθημερινά.
Με την ευγενική υποστήριξη της
Οι Σελευκίδες ήταν δυναστεία βασιλιάδων μακεδονικής καταγωγής, που κυβέρνησαν από το 312 μέχρι το 64 π.Χ. ένα ελληνιστικό κράτος που εκτεινόταν, με αυξομειώσεις, από τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας ως την Ινδία. Πρωτεύουσα του βασίλειού τους ήταν η Αντιόχεια της Συρίας.
Ο Σέλευκος Α΄ Νικάνωρ (358 ή 353-281 π.Χ.) ήταν συμπολεμιστής και ένας από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Υπήρξε ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών και ίδρυσε την Αντιόχεια, την οποία ο γιος του Αντίοχος Α΄ έκανε πρωτεύουσα του κράτους των Σελευκιδών. Ίδρυσε πολλές ακόμα ελληνικές πόλεις.
3 Σεπτεμβρίου 1843: Η ιστορική ημερομηνία κατά την οποία εκδηλώθηκε η επανάσταση των Μεταξά, Μακρυγιάννη, Καλλέργη, Λόντου και άλλων εναντίον της απόλυτης μοναρχίας του βασιλιά Όθωνα. Η επαναστατική εκείνη πρωτοβουλία οδήγησε στη συντακτική εθνοσυνέλευση της ίδιας χρονιάς, που έδωσε τον Μάρτιο του 1844 στη χώρα το πρώτο σύνταγμά της, περιορίζοντας οριστικά την αυθαιρεσία των ανακτόρων.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 εκδηλώθηκε πολιτικό-στρατιωτικό κίνημα με κύριο αίτημα την ψήφιση Συντάγματος, τη διενέργεια εκλογών και τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης. Αποτέλεσμα του κινήματος της 3ης Σεπτεμβρίου ήταν η ψήφιση του Συντάγματος του 1944 και η μετάβαση από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία.
Τα Σέρβια είναι κωμόπολη της Δυτικής Μακεδονίας. Η ονομασία τους προέρχεται μάλλον από το λατινικό ρήμα servo που σημαίνει φυλάτω, παρατηρώ. Η πόλη ιδρύθηκε κατά τον 7ο αι. μ.Χ. Η πόλη χαρακτηρίζεται και ως Βυζαντινή Καστροπολιτεία, εξαιτίας του κάστρου της και της Ακρόπολης.
Η Σιάτιστα είναι πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική άνθηση τον 18ο αι 19ο αι. και υπήρξε σημαντικό κέντρο του Μακεδονικού Αγώνα. Φημίζεται για τα αρχοντικά της με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους και το εμπόριο της γούνας.
Το Σκεπαστό είναι χωριό της επαρχίας Λαγκαδά. Η παλαιότερη ονομασία του ήταν Σούλιοβο. Μετά τη φυγή των Τούρκων εκεί εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Αγχίαλο και το Καρς.
Ο Νικόλαος Σκλάβος ήταν πλοίαρχος από την Κεφαλλονιά, ο οποίος βρήκε και ανέσυρε από τον Βόσπορο το λείψανο του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και στη συνέχεια, το μετέφερε στην Οδησσό, όπου τάφηκε με μεγάλες τιμές.
Η Σκόπελος είναι το μεγαλύτερο νησί των Βόρειων Σποράδων. Έλαβε τη σημερινή της ονομασία στα ελληνιστικά χρόνια. Το νησί ενώθηκε με την Ελλάδα το 1830.
Ο Σκοπός ήταν κωμόπολη της Ανατολικής Θράκης, με πληθυσμό 7000 κατοίκων, στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών. Οι κάτοικοί του μετά την Ανταλλαγή ήρθαν ως πρόσφυγες στη Μακεδονία, όπου και εγκαταστάθηκαν.
