Ο άγιος Ιωσήφ, που υπήρξε Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, έζησε στα τέλη του 8ου και τις αρχές του 9ου αι. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από ευσεβή χριστιανική οικογένεια και τον επηρέασε βαθιά η προσωπικότητα του όσιου Πλάτωνα, που ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι της Βιθυνίας. Ο Ιωσήφ μόναζε στο ίδιο μοναστήρι, αλλά εξορίστηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Κωνσταντίνο ΣΤ ́ τον Παλαιολόγο, που είχε στραφεί κατά των μοναχών όταν ο κλήρος αντιτάχθηκε στον παράνομο γάμο του με τη Θεοδότη (796). Οι πιστοί της Θεσσαλονίκης γνώρισαν τον Ιωσήφ, εκτιμήθηκε από όλους ο χαρακτήρας, το ήθος και η προσωπικότητά του και υποβλήθηκε αίτημα στην Κωνσταντινούπολη να χειροτονηθεί Επίσκοπος Θεσσαλονίκης. Ανέβηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της συμπρωτεύουσας το 806. Γνώρισε και άλλους διωγμούς από μέρος του Παλατιού, επί αυτοκρατορίας Νικηφόρου Α ́. Άφησε αξιόλογο συγγραφικό έργο από λόγους και εκκλησιαστική ποίηση. Παρέδωσε το πνεύμα σε ηλικία 70 χρόνων, σε άγνωστο τόπο, αφού του είχε απαγορευτεί η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη.
Πληροφορίες από το βιβλίο του Αριστείδη Κεσόπουλου «Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ Α.Ε..
